مقاله پیوند با خدا (نماز) با word دارای 79 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیوند با خدا (نماز) با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیوند با خدا (نماز) با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیوند با خدا (نماز) با word :

فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه 1
نظام عالم بر نماز استوار است 5
نباتات و جمادات و ستارگان چگونه خدا را تسبیح می کنند 15
نماز وسیله سیر انسان از مجاز تا حقیقت 18
نماز و حکمتها و آثار آن 33
نماز فریضه ای از پاکی تا پاکی 38

پیوند با خدا (نماز)

مقدمه
عصر حاضر با اینکه در مقایسه با قرون گذشته عصر بالندگی علوم و فنون به شمار می‌رود و انسان در رابطه با طبیعت بسیاری از رموز آن را عیان نموده و موانع و مشکلاتی را که در طی سالها و قرون متمادی مبتلا به آن بوده برطرف ساخته لیکن با کاربرد دستمایه های علمی و دستاوردهای حاصل از آن در امور دنیوی و بهره جویی از آن در مسیر غرور نفسانی، متأسفانه در بعدی معنوی از کشف اسرار فطری و رموز متعالی وجود خود غافل مانده و با واژگونه جلوه دادن مبانی اعتقادی و ارزشهای معنوی و اخلاقی عصر تاریکی را برای خود رقم زده و تحت تأثیر جاذبه های ساختگی،

خواسته یا ناخواسته گوهر وجود خومد را طعمه خسران زمان قرار داده به طوریکه سازواره علایق و گرایش ها و جاذبه ها و اهتمام عمومی با سازماندهی تبلیغات فرهنگی رسانه ای و آموزشی در سطحی بسیار وسیع و جهانی بشر را به اتصال به دنیا و انفصال از عقبی یعنی به سوی مرگ معنوی سوق می دهد

و یا با تأثیرپذیری از این معنا همه تلاش ها و برنامه ریزی ها و معیارها در جهت تحقق اهداف حیات مادی و مطلوبهای نفس و تن خلاصه می شود و اهم امکانات اجتماعی و اقتصادی فرهنگی و قوانین در روابط بین‌الملل بر محوریت آن ترسیم می گردد و پیوسته با هموار نمودن مسیر از طریق سیاست‌گذاری‌های علمی و حساب شده و با بهره جویی از یافته های روانشناسی و جامعه شناسی و تبلیغاتی در ارزش گذاری به امور دنیوی و لذت طلبی مادی نوع بشر را به سوی ظاهرگرایی و استیلای شهوات و حاکمیت امیال جسمانی و عبودیت تن دعوت می کنند و با به کارگیری ترفندها و شیوه‌های گوناگون ارزش های دینی و اخلاقی را بیرنگ می سازند

و هرزگی و بیهودگی و عیاشی و کامجویی جسمانی و نفسانی را در همه ابعادش توسعه می دهند و انسان را در بند تن و حیوانیت خود به اسارت می کشند و سعی بر این دارند که حیات دینی و اخلاق را از قلوب و متن زندگی مردم خصوصاً نسلهای آینده به تدریج بزدایند و احمقانه تر اینکه راه نجات و رستگاری و آزادی بشر را در گسستن او از ارزشها و باورهای دینی و اخلاق منبعث از آن تعریف می‌کنند

و با پوشش نهادن به جنبه اصلی وجود انسان و تعطیل کردن استعدادهای متعالی و با جلوگیر شدن از رشد وارستگی های انسانی چون امانت و صداقت و عزت و مردانگی و شرافت اخلاقی منبعث از فطرت دینی او را با مرگ معنوی مواجه نموده و به حیوان دست آموزی که به خاطر طعمه رام و در زیر سلطه قرار گیرد مبدل سازند.

واقعیت این است که انسان از خود گمشده عصر حاضر، در این غریبیستان خاکسار در میان انبوهی از پی آوردهای علم و فن و در کنار این سفره پربرکت طبیعت که ایثارگرانه و صادقانه همه نعماتش را در اختیارش قرار داده بیش از هر زمان دیگر با احساس تشویش و ناامنی و اضطراب مواجه است

و با گسسته شدن پیوندهای عاطفی و بریده شدن رشته های اخلاقی و از بین رفتن روح اعتماد و اعتقاد و جایگزین شدن یک حالت تعاون جهانی اما با رنگ سیاسی که مبنای آن بر نیرنگ و بردن گوی سبقت از دیگریست و نوعی جدال برای تصاحب و تسلط بیشتر ولو اینکه در غالب اشکالش از ظاهری مسالمت‌آمیز نیز برخوردار است ذهن انسان را مشوش نموده به گونه ای که بیش از همه از مصائبی که به وسیله همنوع خود ایجاد شده در هراس است و تمام سعیش صرف آن می شود

تا خود را به طرقی از خطر مصون نگه دارد و اگر در گذشته های دور انسان خوف درندگان را در دل داشت، اکنون از آنچه که از سوی همنوعش متوجه اوست می‌ترسد با اینکه درمان بیشتر دردها را یافته است. لیکن به علت مبتلا شدن به بیماری حرص و غرور و دنیازدگی نفسانی، اخلاقی و دین را بر کنار نهاده و از خود و یافته های خود در طبیعت،

بیماری مهلکی را برای خود و زیستگاهش فراهم آورده است، گرچه ظواهر زندگی پرطمطراق و زیبا و آباد جلوه می کند. لیکن مصالح استوار بنای درونش تخریب و ویران شده و شیطان و انیت آرامشگاه زمین را به میدان جنگ و نیرنگ و فتنه و فساد مبدل نموده است.

دین و اخلاق که لباس حقیقت آدمی و عامل مستور ماندن زشتیهای نفسانی و پوششی برازنده برای جلوگیری از برهنگی آدمی و ظاهر شدن زشتیها و پلیدیهای حیوانی اوست با سرمستی های نفسانی و لذت طلبی های دنیوی و اشاعه ارزشهای شیطانی فرعونی و قارونی و سلطه همه جانبه علمی و فنی و سیاسی و نظامی حاکمان جور با هدف تاثیرگذاری بر ارکان فرهنگی و اخلاقی زندگی مردم در سطح جهان حاکمیت خود را، برای ارضای حرص منفعت طلبی مادی به شیوه های مختلف، توسعه و القاء می کنند، و بقای سلطه و منافع خود را در عریانی انسانها از لباس دین و ایمان و تهی ساختن آنها از پایبندی های اخلاقی که سلاح کارآمدی در برابر زور و تجاوز و دنیا زدگی و بیهودگی است می دانند.

آنان خوب دریافته اند که غرق کردن انسانها در گودال لذت و شهوت و عیاشی و هرزگی، موجب سرگشتگی و غفلت ایشان شده و تسلیمانه یوق ذلت را بر گردن می آویزند. چون انسان بی دین از هرگونه عزت و منزلت و غیرت تهی است

و حیوانیست که تابع لذات شهوانی و نفسانیست و چنین موجودی لزوماً در موضع قدرت متجاوز و در موضع ضعف، سلطه پذیر است، و لذا انسان امروز بیش از هر زمان دیگر برای نجات از دنیا زدگی و رهایی از روح تجاوز و یا ذلت پذیری و فساها و ضلالتهای حاصل از آن، به تغذیه و تربیت دینی و اخلاقی نیاز دارد تا با نورگیری از فیض الهی و رویکرد به اخلاق فطری و مبانی ارزش اصیل،

به حیاتی آرام و آزاد و امن را بر خود هموار نماید و فضای رشد و حرکت در مسیر صراط مستقیم نظام الهی را برای کسب مقام متعالی انسانی که همان قرب خداوند است بر خود فراهم سازد.

نظام عالم بر نماز استوار است.
الم تر ان الله یسبح له من فی السموات و الارض و الطیر صافات کل قدعلم صلاته و تسبیحه و الله علیم بما یفعلون (41 نور) آیا ندیده ای ای رسول تمام آنچه که در آسمانها و زمین است و پرنده ای پرگشاده و پرواز می کند ‏به تسبیح و ثنای پروردگار مشغولند و همه آنها نمازشان و تسبیحشان را می دانند و خدا بر آنچه می کنند آگاه است .

معمولا انسان همه امور را در قالبها و معیارهای ادراکی خود قرار داده و مورد سنجش قرار می دهد و به آن معنا می بخشد و در نهایت مطابق برداشت وادراکش قضاوت می کند از سخن صرفا به بیان لفظی و کلامی و از تسبیح و ذکر وستایش دعا و نیایش طریق عبودیی را برداشت می کند که خود انجام می دهد

و در آن معنا ادراک می کند و با معیار قرار دادن خود و سنجیدن و تبیین همه امور و معانی در محدوده حوزه ادراکی خود ، از درک بسیاری از مفاهیم عاجز مانده و در ورطه تردید و ناباوری قرار می گیرد و به دلیل همین یک وجه نگری از درک حقیقت عاجز می شود و قضاوت غلط او را به گمراهی می کشاند .

از آن جمله بیان خداوند در آیه فوق مبنی بر اینکه همه موجودات به تسبیح خدا و خالق خود مشغولند و نماز و تسبیحشان را می دانند حتی آن پرنده ای که بالهای خود را گشوده و در حال پرواز است از آیاتی است که نگرش سطحی در آن ممکن است سوء برداشت ایجاد کند

و در ذهنی که از قدرت تفکر و تعمق به دور است در مقایسه با شیوه ستایش و تسبیح انسان ذهنیتی مردد در وی ایجاد کند که چگونه ممکن است یک ستاره یا یک درخت یا یک پرنده به ستایش و نماز و تعظیم خالق خویش بپردازد در حالی که فاقد شعور و زبان و بیان است .

سعی می کنیم در قالب مثالی چگونگی آن را به ویژه جهت روشن شدن ذهن نسل جوان برای فهم مطالب قرآن که الفاظ آن از وسعت معنای بیشتری برخوردار است بیان کنیم و به خواست خداوند آنان را کمک کنیم

تا از قناعت به ادراک سطحی فرا تر رفته به عمق مطالب قرآن و کلمات وحی بروند و روح و فکر خود را در دریای بیکران وحی شناور سازند لذا تفکر و تدبر و تعمق در آیات سفارش خود قرآن است تا انسان را از ساحل به دریا برده و گوهرهای نهفته در اعماق آن را به دست انسان بسپارد .

و از نعمات و گنجینه های ارزشمند آن حیات مادی و معنوی او را متنعم و مزین سازد تا با بهره جویی از آنها راه را از بیراهه بشناسد و همواره نور هدایت قرآنی را چراغ راه معرفت و کمال بندگی خویش سازد .( و اما مثال ) اصولا هر اثری معرف مؤثر خویش است و با زبان بی زبانی یا زبان حال ایجاد کننده خود را می ستاید هر معلومی نشان از عالم خود دارد و نمودی از اراده و علم و عقل و قدرتی است که او را جلوه گر نموده است .

یک تابلوی زیبا یا یک کتاب ارزشمند معرف عقل و فکر و ذکاوت و علم و شخصیت نویسنده و پدیدآورنده خود می باشد . زیرا که بخشی از علم و اراده و عقل و تدبیر نویسنده یا هنرمند در آن اثر ظهور پیدا کرده است .

وهمه آن کلمات هر کدام به قدر جایگاه و معنایش از صاحب اثر سخن می گوید و او را می ستاید . کلمات کتاب هستی به گونه ای با هم مرتبط و جمله بندی شده اند علاوه بر اینکه هر کلمه و جمله دارای معنا و منظوریست و دقیقا همان معنا و منظور و نقش را ایفا می‌کند که به او محول شده و در حد خود مقصود و منظوری را بیان می کند

و تمام سطور و فصول و مجموعه کتاب که از اتصال و ارتباط کلمات و جملات در قالب یک کل واحد توسط نویسنده و برای تحقق هدف و منظوری جامع آن را تدوین و به قلم کشیده است و تمام اجزاء و کل آن در تعقیب محقق نمودن منظوریست که نویسنده داشته است .

بنابراین هر کلمه و جمله و مطلب در جایی و در ارتباط با کلمات و مطالبی قرار داده شده که لازم بوده تا با ایفای نقش خود در معنا بخشیدن به تدبیر و منظور نویسنده مفید باشد و لذا تمام الفاظ و جملات کتاب هم از لحاظ جایگاه و نقش و هم از نظر ارتباط و هم از جهت مقصود و معنا دقیقا در حیطه منظور و هدف نویسنده اند و الزاما در محدوده تدبیر مدبر و در لوای طاعت او قرار دارند و با زبان بی زبانی عقل و علم و فکر و اراده و منظور او را اعلان می کنند و این همان ستایش است ولو اینکه در این ستایش شعور و علم در آن معنا که منظر نظر ما ب