مقاله مقایسه روشهای تایس و نیومن در تعیین ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان های آزاد (مطالعه موردی دشت درمیاندراسدآباد در استان خراسان جنوبی) با word دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه روشهای تایس و نیومن در تعیین ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان های آزاد (مطالعه موردی دشت درمیاندراسدآباد در استان خراسان جنوبی) با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه روشهای تایس و نیومن در تعیین ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان های آزاد (مطالعه موردی دشت درمیاندراسدآباد در استان خراسان جنوبی) با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه روشهای تایس و نیومن در تعیین ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان های آزاد (مطالعه موردی دشت درمیاندراسدآباد در استان خراسان جنوبی) با word :
سال انتشار: 1387
محل انتشار: هفتمین کنفرانس هیدرولیک ایران
تعداد صفحات: 9
نویسنده(ها):
بهروز اعتباری – کارشناس ارشد هیدروژئولوژی شرکت آب منطقه‌ای خراسان جنوبی
ابوالفضل اکبرپور – استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند
مصطفی یعقوب زاده – دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:
روشهای تایس و ژاکوب مختص آبخوان‌های تحت فشار هستند و برای آنالیز پمپاژ چاهها به صورت معمول استفاده می شوند و برای آبخوان‌های آزاد می‌بایست از روشهای دیگر استفاده نمود. در روش نیومن که مختص آبخوان آزاد است، میزان آبدهی مخصوص (Sy) سفره نیز برآورد می شود که در روشهای تایس و ژاکوب قابل محاسبه نیستند. همچنین در اثر پدیده دبی تاخیری، شکل منحنی از فرم شاخص تایس خارج شده و یک افتادگی در وسط داده ها ایجاد می شود که در چنین شرایطی برازش داده ها بر منحنی تایس خطای بزرگی را به وجود می آورد. در این مطالعه، هدف استفاده از دو روش تایس اصلاح شده و نیومن به کمک نرم افزار AquiferWin32 برای تعیین ضرایب هیدرودینامیکی منطقه اسد آباد در استان خراسان جنوبی می باشد. نتایج نشان می دهد که برازش ابتدا و انتهای داده ها بر منحنی تیپ تایس کافی نیست و بایستی با استفاده از روش نیومن، خطای تخمین پارامترهای هیدرولیکی آبخوان را به حداقل رساند.
