مقاله بررسی ویژگیهای فیزیونومیک و ساختاری پوشش گیاهی زیستگاههای ماندابی wetlands کوههای تالش، با رویکرد حفاظتی با word دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ویژگیهای فیزیونومیک و ساختاری پوشش گیاهی زیستگاههای ماندابی wetlands کوههای تالش، با رویکرد حفاظتی با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ویژگیهای فیزیونومیک و ساختاری پوشش گیاهی زیستگاههای ماندابی wetlands کوههای تالش، با رویکرد حفاظتی با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ویژگیهای فیزیونومیک و ساختاری پوشش گیاهی زیستگاههای ماندابی wetlands کوههای تالش، با رویکرد حفاظتی با word :

سال انتشار: 1392
محل انتشار: اولین همایش حفاظت از تالاب ها و اکوسیستم های آبی ایران
تعداد صفحات: 11
نویسنده(ها):
محمود بیدارلرد – کارشناس ارشد، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی تهران
علیرضا نقی نژاد – استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر

چکیده:
جهت ارزیابی و مطالعه زیستگاههای ماندابی کوههای تالش، بر منطقه حفاظت شده لیسار و نواحی اطراف متمرکزشدیم. منطقه مورد مطالعه از لحاظ جغرافیایی منطقه گذر بین نواحی اروپا سیبری و ایرانی تورانی است. بر اساس جمعآوریهایی که از فروردین تا آبان ماه سال 1931 صورت گرفت. از 50 سایت ماندابی انتخاب شده در منطقه مورد مطالعه 930 قطعه نمونه )رولوه( ثبت شد. برداشت قطعات نمونه بر اساس روش براون بلانکه صورت گرفت و تا کنون 270 گونه گیاهان آوندی متعلق به 157 جنس و 52 تیره شناسایی شده اند. تیره های Asteraceae و Poaceae دارای بیشترین غنای گونهای هستند. از گونههای غالب در منطقه Ranunculus amblyolobus و Carex orbicularis را میتوان نام برد. بر اساس سیستم طبقه بندی رانکیر همیکریپتوفیتها فراوانترین شکل زیستی موجود درماندابهای منطقه میباشند. از نظر پراکنش جغرافیایی نزدیک 00 % از گونهها پراکنش دو یا چند منطقهای دارند. زیستگاههای ماندابی شناسایی شده در منطقه شامل زیستگاههای چمنزار مرطوب، چشمه سار، توربزار، کناررودخانهای و کنار دریاچهای هستند. شواهد موجود نشان میدهد که بهرهبرداری از ماندابهای منطقه مورد مطالعه بیش از ظرفیت زیست محیطی است و به مدیریت و برنامه ریزی مناسب برای حفاظت منابع طبیعی و پوشش گیاهی نیاز دارد.