
مقاله بررسی اثرات احیاء اراضی بیابانی در افزایش ترسیب کربن خاک و توسعه پایدار محیط با word دارای 5 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی اثرات احیاء اراضی بیابانی در افزایش ترسیب کربن خاک و توسعه پایدار محیط با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرات احیاء اراضی بیابانی در افزایش ترسیب کربن خاک و توسعه پایدار محیط با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی اثرات احیاء اراضی بیابانی در افزایش ترسیب کربن خاک و توسعه پایدار محیط با word :
سال انتشار: 1391
محل انتشار: اولین همایش ملی توسعه پایدار در مناطق خشک و نیمه خشک
تعداد صفحات: 5
نویسنده(ها):
مجتبی سلیمانی ساردو – دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی و من
حمیدرضا عسگری – استادیار، گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طب
فرشاد کیانی – استادیار، گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طب
غلامعلی حشمتی – استاد دانشکده مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگ
چکیده:
افزایشنگرانی ها در زمینه گرمایشجهانی و تغییر اقلیم موجب شده است که به خاکو توانایی آن در ترسیب کربن به صورت پایدار، توجه ویژه ای معطوف شود. احیاء اراضی بایر از طریق کاشت گونه های گیاهی سازگار و مدیریت بهینه ی آن تاثیر زیادی بر افزایش ترسیب کربن خاک دارد، به طوری که خاکاکوسیستم های جنگلی با پوششدرختی و گیاهی مخزن اصلی کربن آلی است. ترسیب کربن به تبدیل دی اکسید کربن اتمسفری به ترکیبات آلی کربن دار توسط گیاهان (که طی فرایند فتوسنتز انجام می گردد) اطلاق می شود. بنابراین با اعمال مدیریت صحیح (درجهت افزایش پوشش گیاهی و افزایش بیوماس) می توان مقدار کربن آلی خاک را افزایش داد. گونههای مختلف تاغ به ویژه گونهHaloxylon ammodendron به لحاظ سازگاری با شرایط اقلیمی اکثر مناطق خشک و نیمه خشک و بدلیل قابلیت رشد و تکثیر سریع آنها، علاوه بر ترسیب کربن در خاک می توانند به عنوان گونه های مناسب جهت توسعه پوشش گیاهی، حفاظت خاک، جلوگیری از حرکت ماسه های روان، مد نظرقرار گیرند. از این لحاظ در استان کرمان به دلیل واقع شدن در اقلیم خشک و وجود فرسایش آبی و بادی، توجه ویژه ای به کاشت و توسعه این گیاه در اراضی بیابانی شده است
