توجه : این پروژه به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

پاورپوینت بررسی معماری دوران نو سنگی با word دارای 46 اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در Power Point می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پاور پوینت پاورپوینت بررسی معماری دوران نو سنگی با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

لطفا به نکات زیر در هنگام خرید

دانلود پاورپوینت بررسی معماری دوران نو سنگی با word

توجه فرمایید.

1-در این مطلب، متن اسلاید های اولیه 

دانلود پاورپوینت بررسی معماری دوران نو سنگی با word

قرار داده شده است

2-به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید

3-پس از پرداخت هزینه ، حداکثر طی 12 ساعت پاورپوینت خرید شده ، به ادرس ایمیل شما ارسال خواهد شد

4-در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

5-در صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون زیر قرار داده نشده است

بخشی از متن پاورپوینت بررسی معماری دوران نو سنگی با word :

اسلاید 1 :

مقدمه :

تقسیمات دوران باستان، تاریخ زندگی بشر به سه دوران باستان ، میانی و جدید تقسیم شده بود. امروزه باستان شناسان ، زندگی بشر را از آغاز به دو دوران تقسیم کرده اند: 1) پیش از تاریخ ؛ 2) تاریخی .

1) دوران پیش از تاریخ ، بیش از نود و نُه درصد از تاریخ زندگانی انسان را شامل می شود و به همین دلیل ، خود به چهار عصر تقسیم شده است : الف . پارینه سنگی ، از آغاز پیدایش بشر بر روی زمین (ح 000 ، 500 ، 3 سال قبل ) تا شانزده هزار سال قبل (رجوع کنید به نمودار تطبیقی دوران باستان )؛ ب . میانسنگی ، از فاصله زمانی شانزده تا دوازده هزار سال قبل ، در خاورمیانه و خاورنزدیک ، که از ویژگیهای مهم این عصر، پیشرفت در ساختن ابزارهای سنگی بود (رجوع کنید به نمودار تطبیقی دوران باستان )؛ ج . نوسنگی ، که در ابتدا کاربرد «سنگ صیقلی »، ایجاد سفالینه ها و تنوع در ساختن ابزار سنگی ، از مشخصه های بارز این دوره محسوب می شد. ولی بعدها رویدادهای اقتصادی ـ اجتماعی بنیادی ، این عوامل را تحت الشعاع قرار داد. در این عصر، کشاورزی (کاشتن گندم و جو) و دامپروری (اهلی کردن حیواناتی چون بز و گوسفند در خاورمیانه ) به وجود آمد وانسانِ مصرف کننده برای اولین بار به تولید مواد غذایی پرداخت . اهمیّت این رویداد بدان حدّ بود که چایلد آن را انقلاب نوسنگی یا اولین دگرگونی بنیادی در تاریخ بشری نامید (ص 90)؛ د. مس ـ سنگی ، که در آن علاوه بر مصنوعات سنگیِ رایج ، نخستین بار از افزار مسی استفاده شد. این عصر از لحاظ زمانی بین دو عصر نوسنگی و مفرغ (برنز) قرار دارد ( > فرهنگ دوره پیش از تاریخ < ، ص 216 نیز رجوع کنید به نمودار تطبیقی دوران باستان ). اگر چه قدیمیترین نشانه های استفاده از مس به ابتدای عصر نوسنگی برمی گردد، در غار شانیدَر در کوههای زاگرس ، آویز کوچکِ مسی از هزاره دهم ق م به دست آمده است که برای ساختن آن از روش چکش کاری روی مسِ سرد، استفاده شده است ، در حالی که سابقه کاربرد این روش در بین النهرین و آسیای صغیر، به هزاره هشتم ق م می رسد. چکش کاری روی مس گرم سابقه کمتری دارد. بنا به شواهد موجود، در خاورمیانه و خاورنزدیک در هزاره ششم ق م ، برای این گونه چکش کاری ، دمای فلز را به هزار درجه صد بخشی (سانتیگراد) می رسانده اند. در تلّ ابلیس ایران نیز آثاری به دست آمده که نشانه استفاده از این روش در اواخر هزاره پنجم ق م است (همان ، ص 688).

اسلاید 2 :

مقدمه :

همچنین مهمترین فعّالیّت تولیدی در تپه باستانی قبرستان در دشت قزوین (لایه 9 II از نیمه دوم هزاره پنجم ق م ) صنعت ذوب مس بود و باتوجه به قراین ، مس تنها در کارگاههای فلزگری این محوطه ذوب و اشیای ساخته شده از آن در منطقه توزیع می شد. در کاوش این تپّه ، دو کارگاهِ مس ، تأسیسات کارگاهی دیگر و ابزار فلزکاری کشف شد که یک بوته ذوب فلز بر بالای کوره و تکّه ای از یک قالب در کنار آن قرار داشت . از داخل و خارج کارگاه نیز حدود ده قالب ریخته گری ، از جمله قالبهای ساختن کلنگِ دوسر، تیشه ـ تبر و قالب شمش ، به دست آمد (مجیدزاده ، ص 6). در مرکز آسیای صغیر در هزاره دوم ق م ، اقوام حِتّی از قدیمیترین و بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان آهن بودند و با قراین موجود، احتمالاً ساکنان تپه حسنلوی آذربایجان غربی (آغاز هزاره اول ق .م ) با صنعت فولادسازی آشنایی کافی داشتند ( > فرهنگ دوره پیش از تاریخ < ، ص 688).

2) دوران تاریخی ، با شکل گرفتن نگارش و بخصوص پیدایش خط در هزاره سوم ق م آغاز شد. نخستین شهرها در این دوره به وجود آمد و به همین دلیل به عصر آغاز شهرنشینی موسوم است ، و با انتساب به همبسته مفرغ که در آن دوره به کار می رفت ، عصر مفرغ نیز نامیده می شود (همانجا). اگر آثار به جا مانده از دوران تاریخی ، آثار تاریخی نامیده می شود، آثار باقیمانده پیش از آن را می توان آثار باستانی نامید. نامشخص بودن محدوده زمانی «باستان » در ترکیب باستان شناسی نیز نشان می دهد که این علم اغلب به مطالعه بقایای ادوار پیش از تاریخ می پردازد (همان ، ص 868).

مروزه ، برای تعیین قدمت آثار باستانی ، از روشهای پیشرفته شیمی ـ فیزیکی و گیاه شناسی استفاده می شود؛ از جمله می توان کاربرد کربن 14 را برای تاریخگذاری اشیای باقیمانده بین پنج تا هفتاد هزار سال قبل ، و پتاسیم ـ آرگون را برای تاریخگذاری آثار بیش از صد هزار سال پیش ، نام برد.

اسلاید 3 :

آشنایی با دوره پارینه سنگی

از پیدایش انسان بر روی این کره خاکی حدود چهار میلیون سال می گذرد. این دوره را انسان شناسان دوران ” پارینه سنگی ” نامیده اند.

به استناد دست افزارهای سنگی ساده ای که از انسان در مناطق شرقی و جنوب شرقی قاره آفریقا به دست آمده است، از پیدایش انسان بر روی این کره خاکی حدود چهار میلیون سال می گذرد.

این دوره را انسان شناسان دوران ” پارینه سنگی ” نامیده اند و برحسب تغییراتی که به مرور زمان در کاراکتر شدن این دست افزارها پدید آمده، دوران پارینه سنگی به سه دوره قدیم، میانی و جدید تقسیم شده است.

ایران در دوره پارینه سنگی ( Lower Palaeolithic ):

بررسیهای باستان شناسی – انسان شناسی در ایران امروزی برای شناسایی دوره پارینه سنگی، هم جدید و هم محدود است. به دلیل همین دو امر، اطلاعات به دست آمده نیز بسیار ناچیز و در محدوده ظن و گمان است.

اسلاید 4 :

ایران در زمان نو سنگی

ولی به نظر می رسد که با توجه به جغرافیای طبیعی و وضعیت اقلیمی ایران، در این سرزمین دستهای کوچکی از انسان به صورت پراکنده قادر به زیست و تامین نیازهای غذایی خود بوده اند. این گروهها با جمع آوری فرآورده های نباتی که در ایران به صورت خود رو قابل گرد آوری و استفاده بوده اند و همچنین با شکار حیوانات و صید آبزیان و شاید پرندگان، غذای مورد نیاز خود را تامین می کردند و در امر تامین غذا از ابزارهای بسیار ساده و متناسب با تهیه نوع غذا از سنگ، چوب و استخوان حیوانات سود می جستند.

چون آثار دوره پارینه سنگی قدیم را که در چند منطقه از ایران گزارش کرده اند، بر اساس یک فصل بررسی ارائه شده است، در صحت آنها هنوز نکات ابهام آمیزی وجود دارد. ولی، از آنجا که این گزارشها در حال حاضر در نوشته های مربوط به این دوره از حیات انسان در ایران، تا به دست آمدن مدارک دقیقتر، راه یافته است، ناچار به ارائه آنها به عنوان اسناد و مدارک دوره پارینه سنگی در ایران، مخصوصا” دوره قدیم آن، هستیم. این مدارک از سه منطقه ایران شناسایی شده اند که عبارتند از:

منطقه ای در نزدیکی ” بقبقو ” در حدود یکصد و چهل کیلومتری مشهد در اطراف بستر خشک ” کشف رود” خراسان.

اسلاید 5 :

ایران در زمان پارینه سنگی

آثاری شامل چند افزار سنگی از منطقه ای واقع در آذربایجان، در مثلث بین مراغه، تبریز و میانه، نیز به دست آمده است که بنا به گزارش متعلق به دوره پارینه سنگی قدیم است.

ابزار سنگی به دست آمده از منطقه ” لدیز ” سیستان که قدمتی برابر با یکصد هزار سال قبل دارند و از نظر فن ابزار سازی، آنها را جزو نوع آشولین ( Acheulean ) یعنی جدیدترین ابزارهای سنگی دوره پارینه سنگی قدیم طبقه بندی کرده اند.

با توجه به چگونگی پراکندگی و توزیع مناطق معرف دوره پارینه سنگی قدیم در ایران، جای هیچ گونه تردیدی نیست که بررسی و تحقیق درباره پارینه سنگی قدیم در ایران به تنهایی و بدون در نظر گرفتن و ضعیت مناطق همجوار امکان پذیر نیست. از طرفی، مطالعات مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم در مناطق همجوار، یا انجام نشده است و یا چنان مغشوش و غیر قابل قبول است که قابل استناد نیستند.

مثلا”، در ترکمنستان مطالعاتی که در این دوره انجام شده به هیچ صورت با واقعیت علمی مطابقت ندارد. زیرا تمامی آثار سنگی قبل از استقرار در آن نواحی، به دوره میان سنگی و نوسنگی منسوب شده اند.
 یک نمونه ابزار سنگی (مشته سنگ) مورداستفاده در دوره پارینه سنگی

علاوه بر موارد فوق، باید افزود که تعیین قدمت آثار از طریق استفاده از روشهای علمی مانند آزمایشات موسوم به پتاسیم آرگون (Potassium Argon ) و تعیین جهت قطب مغناطیسی( Magnetic Polarity Chronology ) و یا مقدار اورانیوم توریوم ( Uranium Thorium ) که در دیگر نقاط جهان با موفقیت برای تعیین تاریخ دوره های پارینه سنگی به کار رفته است، هنوز بر روی آثار به دست آمده از ایران انجام نشده. به علاوه، وضعیت مربوط به دورانهای زمین شناسی از جمله دوره پله ایستوسین ( Pleistocene ) یعنی دوره که در آن انسان بر کره زمین پدیدار شده است، در ایران تاریک و مبهم می باشد.

اسلاید 6 :

معماری شهر سوخته

بخش بناهای یادمانی در قسمت شمال غربی شهر واقع شده است . بررسی ها این بخش و کاوشهای اولیه منجر به کشف بنای عظیمی با حدود 60 اتاق و فضای مفید گردید. اتاق ها و فضاهای این بنای بزرگ به دو گروه فضاهای سرباز یا حیاط و فضاهای سربسته یا اتاقها تقسیم میشوند. این کاوشها در سالهای بعد یعنی 1379 و

1380 نیز ادامه پیدا کرد که در نتیجه تعداد بیشتری از فضاها و اتاقهای این ساختمان عظیم از زیر خاک بیرون آورده شد اما تا کنون دیوار های خارجی این بنا و محدوده اصلی آن پیدا نشده است.

این دیوارها عموما حجیم و قطور میباشند و قطر آنها بین 75 تا 125 سانتی متر بوده اما در برخی دیوارهای کم اهمیت و تیغه ها، قطر دیوارها تقلیل پیدا کرده و به حدود 50 سانتی متر میرسد. خشت ها عموما به اندازه استاندارد 40 ×20 ×12 سانتی متر هستند اما در چند مورد نیز خشت های بزرگتری به درازای 45 سانتی متر دیده شده اند. خشت ها با استفاده از قالب های چوبی ساخته شده اند و کناره های آنها کاملا صاف بوده و سطحشان نیز با وسیله ای چون ماله صاف شده و اثر انگشت خشتزن در سطح خشنها کمتر دیده می شود.

اسلاید 7 :

معماری شهر سوخته

دروازه اصلی این ساختمان تا کنون پیدا نشده اما شواهد موجود نشان می دهند که محل آن در فضای سرباز بزرگی در جبهه جنوبی بنا قرار داشته است. این فضای سرباز به پلکان بسیار بزرگی منتهی میشود که از هشت پله طویل تشکیل شده است. راه ورودی و ارتباط با اتاقهای مرکزی و راهروهای جانبی و همچنین اتاقهای پایانی هیچ کدام مستقیم نیستند و ورود به بیشتر این اتاقها مستلزم عبور از اتاقها و راهروهای متعددد دیگری میباشد. تنها راه ورودی مستقیم به مرکز ساختمان در حال حاضر از طریق پلکان کوچک شماره 2 است در بیشتر اتاقها آثار آوار و سقف های فرو ریخته به شکل قطعات کاه گل، حصیر و چوب دیده میشود.

اسلاید 8 :

معماری شهر سوخته

بسیاری از اتاقها دیده نمی شود و بنظر می آید کف اتاقها بر اثر رفت و آمد کوبیده میشده هر چند در تعداد معدودی از اتاقها آثار کف کوبیده شده همراه سنگریزه و در یک مورد آثار کف کوبیده همراه سفالهای قدیمی تر دیده شده است.
در ابتدا و زمان آغاز کاوش بیشتر اشیاء و مواد بدست آمده حاکی از آن بودند که بنای مزبور مربوط به دومین دوره استقرار در شهر سوخته بوده و تعداد بسیار کمی سفالهای قابل انتساب به دوره سوم در مجموعه سفالهای این ساختمان نیز دیده شده است. در کاوشهای بعدی و با گسترش مساحت گمانه، آثار جدید بدست آمده نشان دادند که این بنا در دوره های اول و سوم استقرار در شهر سوخته نیز آباد بوده است. بررسی و مطالعه سفالهای بدست آمده از بنا، که مهمترین مواد موجود برای تاریخ گذاری آن میباشند به سبب حجم بسیار زیاد هنوز کامل نشده

اسلاید 9 :

اشیاء چوبی شهر سوخته

اشیاء چوبی به اشکال مختلف در شهر سوخته دیده شده اند. اشیاء تزئینی، قالب کفش، جعبه ها، اشیاء و ابزار کار و اشیاء و نیز ابزار

شخصی. یکی از شاخص ترین گروه اشیاء چوبی شهر سوخته شانه ها هستند در کاوش های سال 1379 دو عدد شانه شکسته و ناقص در محل بناهای یادمانی پیدا شد که هر دو در تغییر نظر آنچه که پیشتر در مورد هنر معرق در روی چوب که ظاهرا ریشه های چینی داشته و باز ظاهرا تاریخ قدیمی ترین نمونه های آنها به دوره قاجار و یکی دو نمونه به دوران صفویه یعنی حدود 300 یا 400 سال پیش میرسیده،‌تغییراتی داده است. شانه های مورد بحث، شانه های چوبی بسیار ظریف با دسته هلالی هستند. دو نمونه فوق قدیمیترین اثر معرق کاری شناخته شده در ایران ، و شاید در جهان باشند. در روی دسته این شانه ها، هنرمند ابتدا با خراطی فضائی بوجود آورده و سپس فضای مورد بحث را با اشکال هندسی و چوب متفاوت و در نتیجه رنگ متفاوتی پر کرده است و به این ترتیب تزئینات قابل توجهی را در روی شانه های مزبور بوجود آورده است. نکته بسیار جالب در این میان، نقوش خراطی شده و چسبانده شده در روی فضاهای خالی دسته شانه ها میباشد.

اسلاید 10 :

اشیاء چوبی شهر سوخته

نقشهای مزبور دقیقا نقوش هندسی و پلکانی موجود در روی سفالهای دوره اول شهر سوخته همزمان با دوره سوم نمازگاه در ترکمنستان را به یاد می آورند که در روی سفالهای شهر سوخته، دوره های مختلف نمازگاه در آسیای مرکزی و سفالهای موسوم به سفال کویته در پاکستان به وفور دیده شده و مربوط به سالهای حدود 3000 پیش از میلاد می باشدآثار بدست آمده از شهر سوخته نشان داده که این شهر مهمترین مرکز استقرار و در حقیقت مرکز اجتماعی/ سیاسی/ اقتصادی و فر هنگی تمام منطقه طی هزاره سوم پیش از میلاد بوده است. موقعیت خاص طبیعی شهر سوخته و وجود لایه های شوره و نمک در سطح شهر به حفاظت نمونه های باستانی و اشیاء آن کمک فراوان نموده و نمونه های مواد آلی که

معمولا در کاوشهای باستانی کمتر بدست می آیند، در آن جا بخوبی باقی مانده اند.