مقاله ژئوتوریسم رسوبی (با تأکید بر اشکال رسوبی مناطق بیابانی ایران) با word دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ژئوتوریسم رسوبی (با تأکید بر اشکال رسوبی مناطق بیابانی ایران) با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ژئوتوریسم رسوبی (با تأکید بر اشکال رسوبی مناطق بیابانی ایران) با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ژئوتوریسم رسوبی (با تأکید بر اشکال رسوبی مناطق بیابانی ایران) با word :
سال انتشار: 1394
محل انتشار: اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک
تعداد صفحات: 13
چکیده:
ژئوتوریسم رسوبی اصطلاحی است که به آن بخش از اشکال و پدیده های زمین شناسی وژئومورفولوژی می پردازد که مراحل تحول و شکل گیری آنها در ارتباط با رسوبات و یا سنگهایرسوبی بوده است.به عبارت دیگر،آن بخش ازاشکال و پدیده های رسوبی که پتانسیل جذبگردشگر را دارند ژئوتوریسم رسوبی نامیده می شوند.اشکال و پدیده های رسوبی که پتانسیل جذبگردشگر را دارند به علت تنوع در شکل و ساخت،منحصر به مناطق خاصی نبوده و در هر نقطه ایاز دنیا قادر به جذب دوستداران و علاقه مندان به زمین گردشگری می باشند.در این مقاله سعیشده است تا ابتدا به شکل مختصر،ژئومیتولوژی رسوبی (اصطلاحی که برای اولین بار در این مقالهاز آن استفاده شده است) تشریح شده و در ادامه،به برخی از اشکال و پدیده های رسوبی منحصر بهفرد مناطق بیابانی ایران از دیدگاه زمین گردشگری رسوبی پرداخته شود.برای رسیدن به اهدافتعیین شده از شیوه کتابخانه ای و به روش مروری استفاده شده است.نواحی مرکزی ایران پتانسیلبسیار ویژه ای در جذب زمین گردشگری رسوبی داراست. کویرهای فلات مرکزی ایران نیز تواناییبسیار بالایی در جذب زمین گردشگر رسوبی دارند که البته در این مقاله به آنها پرداخته نشدهاست.برخی از جاذبه های زمین گردشگری رسوبی در نواحی بیابانی ایران ناشی از فعالیت هایکاوشی و تراکمی باد ها می باشد و آنقدر جذاب و چشم نواز هستند که اگر برنامه ریزی صحیح وبا مدیریت اصولی صورت پذیرد توانایی جذب سالانه دهها هزار گردشگر را به این مناطق داشته واز این سرمایه ها می توان در جهت جلوگیری از رشد و توسعه بیابانها و بیابان زایی استفاده نمود.
